Minitrix 16682 - SBB, Elektrische locomotief Ce 6/8 III "krokodil" (N|DCC sound)

Voorbeeld: Serie Ce 6/8 III van de Schweizerische Bundesbahnen (SBB) "Krokodil". Type met diagonaalstangaandrijving. Bouwjaar vanaf 1926. Wereldberoemd type elektrische locomotief met de bijnaam "Krokodil".

Model: Behuizing van met metaal gevulde kunststof voor optimale trekkracht. Met ingebouwde digitale decoder en geluidsgenerator met de formaten mfx en DCC. Klokankermotor centraal ingebouwd, 6 aangedreven assen, antislipwielen, driepuntsfrontsein met warmwitte leds, NEM-koppelingsschacht.
Met de rijrichting wisselend frontsein, analoog in bedrijf.
Lengte over de buffers 125 mm.

Grootbedrijf: De overname van de Gotthardbahn door de Schweizerische Bundesbahnen SBB in 1909 bracht ingrijpende veranderingen met zich mee. De belangrijkste vernieuwing was de nu met de hoogste prioriteit uitgevoerde elektrificatie van de Gotthardbahn, waarbij op de hellingen van Erstfeld tot Biasca en in de Gotthardtunnel op 12 december 1920 op elektriciteit werd overgestapt. Uiteindelijk kon vanaf 28 mei 1922 het hele traject van Luzern tot Chiasso met elektrische locomotieven worden bereden. Hiervoor benodigde de SBB echter nog een groot aantal nieuwe locs - en met de zogenoemde "Krokodil" was dé Gotthardloc voor goederentreinen geboren. Tussen 1919 en 1922 werden in eerste instantie 33 exemplaren afgeleverd, die de aanduiding Ce 6/8 II 14251-14283 kregen. Twee aandrijfstellen met elk drie aandrijfassen en een draagwielstel waren via een kortkoppeling verbonden. Tussen de twee aandrijfstellen pronkte een korte locomotiefbehuizing, waardoor bij het rijden van bochten een uitstekende souplesse was gewaarborgd. De voortdurend stijgende vraag naar capaciteit in het goederenverkeer noodzaakte de SBB in 1926/27 om nogmaals 18 "Krokodillen" aan te schaffen, die de aanduiding Ce 6/8 III 14301-14318 kregen. Deze hadden met 1.809 in plaats van 1.647 kW een hoger vermogen. De aandrijving met twee tractiemotoren per aandrijfstel week iets af ten opzichte van de vorige uitvoering en gebeurde nu door de zogenoemde Winterthur-diagonaalstangaandrijving met behulp van een blinde transmissieas. Hij en zijn oudere broers domineerden decennialang de zware goederentreindiensten op de Gotthard. Midden jaren ‘50 kon hun topsnelheid van 65 naar 75 km/h worden verhoogd en werden zij logischerwijs hernoemd tot Be 6/8 III 13301-13318. Het einde van hun inzet op de Gotthard kwam pas eind jaren ‘50 met de intrede van de Ae 6/6. Alle machines gingen eerst van depot Erstfeld naar depot Bazel en vanaf daar verder naar andere standplaatsen. De "Krokodillen" maakten nu voor goederentreinen zowat heel Zwitserland onveilig. Aan het eind van hun carrière mochten ze echter alleen nog lichte stukgoedtreinen trekken. De laatste Ce 6/8 III verdween in april 1977 van de rails, maar er bleven twee exemplaren behouden: de nummers 13302 (MEC Horgen) en 13305 (SBB Historic).