ESU 31650 - Stoomloc. BR 80 van de DB (HO|DC/AC sound)
Stoomlocomotief serie 80 (80 031) van de DB, zwart, tijdperk III
Modelconditie rond 1960
LokSound, dubbele rookgenerator, rangeerkoppeling, DC/AC
NIEUWE VORM
\t
Model:
- Chassis, frame, waterkasten en rookkamer van metaal
- DC/AC universele elektronica
- Klokankermotor met vliegwiel
- LokSound 5-decoder voor DCC-, Motorola®-, M4- en Selectrix®-bedrijf
- Onafhankelijke registratie door RailComPlus® in de daarvoor geschikte DCC-centrales
- Onafhankelijke registratie bij Märklin® mfx-centrales
- PowerPack-opslagcondensator voor onderbrekingsvrije stroomvoorziening
- Geklokte dubbele rookgenerator voor sensorgestuurde rookuitstoot en cilinderstoom gesynchroniseerd met de LokSound
- Dubbele luidsprekers met grote geluidscapsule voor maximaal geluidsgenot
- Universele elektronica met insteekbare wisser en schakelaar voor het omschakelen tussen twee-draads- en middendraadsbediening
- Digitaal op afstand bediende koppelingen
- Chassisverlichting
- Metalen wielen
- Locomotiefbemanning in de bestuurderscabine
- Geëtste platen voor zelfmontage zijn inbegrepen
- Pipet voor het vullen van de rookgenerator is inbegrepen
- Minimale straal 360 mm
- Lengte over buffers = 114 mm
Voorbeeld:
Tot het standaard locomotiefprogramma voor stoomlocomotieven van de Deutsche Reichsbahn-Gesellschaft DRG behoorde ook een drieassige serie voor het zware rangeerverkeer. Voor deze serie gaf de DRG een maximale aslast van 17,5 t op, welke bij de afname dankzij enkele trucjes met 18,1 t slechts matig werd overschreden. Hierdoor werd optimaal gebruikgemaakt van de spoorvoorzieningen op rangeerterreinen en in industriegebieden in de buurt van grote steden. In tegenstelling tot de talrijke locomotieven die dateren uit de tijd van de Länderbahn en die meestal groter waren, waren de 80 krachtiger en tegelijkertijd zuiniger. Vanwege hun krachtige ketel kregen de drie-koppelingen de bijnaam “Bulli”. Ondanks de onmiskenbare voordelen van het moderne ontwerp beperkte de DRG zich vanwege de moeilijke economische situatie tot de in 1928 en 1929 aangeschafte exemplaren. Meestal reden de locomotieven bij stations voor passagiers over de sporen met een maximaal toegestane snelheid van 45 km/u. In 1966 waren de betrouwbare locomotieven verdwenen van de rangeerterreinen van de twee Duitse staatsspoorwegen. De V60-motoren van beide ontwerpen boden een vergelijkbare trekkracht, maar waren nog veelzijdiger vanwege hun hogere topsnelheid. De jaren 80 werden, op nog geen 40-jarige leeftijd, nog niet als ouderwets beschouwd. Beide staatsspoorwegen gebruikten Bullis in reparatiewerkplaatsen of verkochten ze aan industriële bedrijven of kolenmijnen, die dankbaar gebruik maakten van de beproefde locomotieven. Zo werkte in de jaren 80 een handvol arbeiders in de kolenmijnen in het Ruhrgebied. Daar werden ze zelfs voorin de passagierstreinen ingezet. De laatste operationele rijtuigen waren de 80 036 en 80 039 van de Museumspoorlijn Hamm, die werden overgedragen aan de Veluwsche Stoomtrein Maatschappij (VSM) in Nederland. De 80 009 van de Deutsche Reichsbahn heeft een bijzondere status, omdat het de enige locomotief van de staatsspoorwegen is die tijdens de DDR-tijd aan een particulier is verkocht. Met veel moeite kreeg machinist Klaus Hollenbach in 1981 de locomotief in handen, verplaatste deze op eigen kracht en bouwde op zijn privéterrein een locomotiefloods en een kort zijspoor voor zijn 80 009, die in 1982 met behulp van twee mobiele kranen op de rails werd gehesen.